EEN KLEIN CONCERT

Herman van Veen

»60 jaar op de planken«

“Hoelang staat u op het toneel? ”
vroeg iemand van een schoolkrant mij laatst.
“Ik denk zo’n zestig jaar” was mijn antwoord.
Heb het daarna opgezocht.
Klopte.

In 1964 kon je ons al huren
voor feesten, partijen, kerk, rouwdiensten en optochten onder het motto:
U vraagt, wij spelen.
In datzelfde jaar maakten de pianist Laurens van Rooijen en ik
ook onze eerste voorstelling.

“Als er iets te vieren is, vier het” zei mijn vader.
Dat gaan we dus doen.
Tijdens onze aanstaande Vlaamse ‘verjaardags’ voorstellingen
zullen we spelen, vertellen en zingen
over ons leven,
verlangens,
gevoelens, herinneringen, flaters,
kijken, lachen, traantjes pinken
over wat gebeurt en dansen wat we nog dansen kunnen.

Vrolijke groet,

Herman

…..

Dit jaar viert Herman van Veen zijn zestigjarig theaterjubileum! Met zijn theatervoorstelling “Zestig jaar op de planken” neemt hij zijn publiek mee op een reis door zijn rijke repertoire.

In deze voorstelling, die hij samen met Edith Leerkes speelt, deelt Herman van Veen vaak ook op vriendelijk verzoek zijn aardigste liedjes, afgewisseld met hoogst persoonlijke verhalen en herinneringen. Met zijn kenmerkende stem, virtuoze vioolspel en ongeëvenaarde podiumprésence weet hij keer op keer te ontroeren en te verrassen met zijn optredens die een samensmelting zijn van theater, muziek, dans en poëzie.

Over zijn vorige voorstelling werd vrolijk geschreven:

“Betoverend.” – NRC ★★★★

“Van Veen lijkt onsterfelijk.”- AD ★★★★

“Met open mond zitten kijken.” – Coen Verbraak

“Ga kijken. Zelden zo oprecht gelachen.” – Rekto Verso

“Van een zeldzame schoonheid.” – Gazet van Antwerpen ★★★★★

“Verheugt het hart en maakt het hoofd onrustig.” – De Standaard België ★★★★

“Een hilarische, ontroerende en gedenkwaardige avond.” – Theaterkrant  ★★★★

“Terug van Nooit weggeweest, markant en dynamisch.”- Dagblad van het Noorden ★★★★★

Herman van Veen (1945) groeide op in Utrecht waar hij ook het conservatorium bezocht. In 1965 maakte hij zijn theaterdebuut met het soloprogramma ‘Harlekijn’, (Niemands knecht, niemands baas). Sindsdien reist hij met zijn voorstellingen de wereld rond. Van zijn hand verschenen zo’n honderdtachtig cd’s, een tachtigtal boeken, twee dozijn toneelstukken en een boel schilderijen. Voor zowel zijn artistiek als humanitair werk kreeg hij dikwijls bloemen. Zo is hij onder andere drager van het Verdienstkreuz am Band des Verdienstordens der Bundesrepublik Deutschland, Ridder in de Orde van Oranje Nassau en die van de Nederlandse Leeuw. Herman heeft een Eredoctoraat aan de Vrije Universiteit Brussel. Van de Club van Budapest ontving hij de Planetary Consciousness Award. In Frankrijk Le Grand Prix de l’Académie Charles Cros de Littérature Musicale. Juni 2021 kreeg hij in Duitsland de Joachim Ringelnatz Literatur Preis. Herman is vader van vier kinderen, grootvader van drie kleinkinderen en stiefvader van de weeseend Alfred Jodocus Kwak en Anne de Poes.

…

Vanaf het moment dat Edith Leerkes als elfjarig meisje verliefd werd op de gitaar heeft ze weinig anders meer gedaan dan gitaarspelen. Ze studeerde aan het Twents Conservatorium bij Louis Gall en in Spanje bij Ernesto Bitetti. In 1987 werd ze lid van het Amsterdams Gitaar Trio waarmee ze over de hele wereld concerten gaf, onder meer in het Concertgebouw in Amsterdam, Carnegie Hall in New York, Ambassador Auditorium in Los Angeles en de Casals Hall in Tokyo. Ze maakten cd’s met muziek van o.a. Bach, Scarlatti, Albeniz, de Falla, Bizet en Prokovief. In 1992 leerde ze Herman van Veen kennen, dat het begin werd van een samenwerking die er toe leidde dat ze in 1998 de overstap maakte van het Amsterdams Gitaar Trio naar de groep rond Herman van Veen. Met hem schreef en produceerde ze een groot aantal cd’s waaronder “Du bist die Ruh’” met liederen van Franz Schubert en “Je zoenen zijn zoeter”, een cd met het gypsy jazz Rosenberg Trio. Haar eerste soloalbum met eigen instrumentale stukken “Etude Feminine” kwam uit in 2007. Sindsdien maakte ze “Liedjes”, met eigen gezongen werk en schreef ze het boek “Aan de hand van gitaar”. In 2018 bracht ze “Hoe het gaat” uit, gezongen gedichten van Judith Herzberg. De geboorte van haar eerste kleinkind was aanleiding voor het jongste album “lullabies by Grannies”, veertien slaapliedjes in elf talen. In 2023 werd zij benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau voor haar sociaal maatschappelijke inzet en muzikale verdiensten.