Herman van Veen

‘Dat kun je wel zien’ 

Het moest een feestjaar worden‭, ‬
een vrolijk weerzien‭,‬
zou met u mijn vijfenzeventigste verjaardag vieren
en vrij naar‭ ‬
Chawwa Wijnberg zingen‭:‬

Violen‭, ‬anjelieren
en een tas vol prei
wat hebben we te vieren
violen‭, ‬anjelieren
en een tas vol prei‭.‬

Toen kwam dat wereldwijde virus
en weken we uit naar huis
wuifden we naar kinderen voor de ramen‭.‬
Gingen we beetje voor beetje
en toen toch maar weer niet‭ ‬
weer wel naar buiten‭.‬
Zingen‭, ‬spelen voor een handvol durvers
in de zalen en de zaaltjes‭.‬
Tot ook dat niet meer mocht‭.‬

Nu het weer wel met mate mag‭,‬
komen wij alsnog‭ ‬
om het vieren in te halen‭.‬
Samen met‭ ‬
Kees Dijkstra‭, ‬Jannemien Cnossen
en Edith Leerkes‭.‬

Kijk ernaar uit‭,‬

Herman

Herman van Veen (1945) groeide op in Utrecht waar hij ook het conservatorium bezocht. In 1965 maakte hij zijn theaterdebuut met het soloprogramma ‘Harlekijn’ (Niemands knecht, niemands baas). Sindsdien reist hij met zijn voorstellingen de wereld rond. Van zijn hand verschenen tot op de dag van vandaag honderdtachtig cd’s, even zoveel boeken en zo’n vijfhonderd schilderijen. Voor zowel zijn artistiek werk als zijn inzet voor projecten ten behoeve van vrede, veiligheid en verbondenheid is hij talloze malen onderscheiden. Zo is hij onder andere drager van het Verdienstkreuz am Band des Verdienstordens der Bundesrepublik Deutschland, Ridder in de Orde van Oranje Nassau en Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Herman heeft een Eredoctoraat aan de Vrije Universiteit Brussel, is vader van vier kinderen, stiefvader van de weeseend Alfred Jodocus Kwak en grootvader van drie kleinkinderen.